صفحه 54

 

81      گونه ای که در آن مسیح محتویات ناخودآگاهش را به جهان نمایاند، مقبول واقع شد و برای همگان معتبر اعلام شد. از آن پس همه تخیلات فردی بی اهمیت و بی ارزش گردید و به دلیل الحاد، مورد مجازات واقع شد، همانگونه که سرنوشت جنبش گنوسیسم و همه گروه های دینی دیگر، بر آن گواهی می دهد. ارمیاء نبی در همین امر سخن می گوید و هشدار می دهد(فصل 23):

عبارت16. بنابراین به سخنان این انبیای دروغگو که به شما امیدهای بیهوده می دهند گوش ندهید چون سخن ایشان از طرف من نیست بلکه ساخته و پرداخته خودشان است!

عبارت25. من از سخنان این انبیاء مطلع هستم؛ می دانم که به دروغ ادعا می کنند که من کلام خود را در خواب بر ایشان نازل کرده ام!

عبارت26. تا به کی این پیام آوران دروغین با حرفهای ساختگی شان قوم مرا فریب خواهند داد؟

عبارت27.آنها با بیان این خوابهای دروغین می کوشند قومم را وادارند تا مرا فراموش کنند، درست همانطور که پدارنشان مرا فراموش کردند و دنبال بعل رفتند.

عبارت28.بگذارید این انبیای دروغگو خواب و خیالهای خودشان را بیان کنند و سخنگویان واقعی من نیز کلام مرا با امانت به گوش مردم برسانند، چون کاه و گندم به سادگی از هم قابل تشخیص هستند.(نقل از ترجمه تفسیری کتاب مقدس)

82      به شکلی مشابه، در ابتدای مسیحیت مشاهده می کنیم که چگونه اسقفها با اشتیاق می کوشیدند که فعالیت ناخودآگاه فردی را در میان راهبان، فرونشانند. اسقف اعظم اسکندریه، آساناسیوس، در زندگینامه ای که برای سنت آنتونی نوشته مطالبی آورده است که بینش خیلی ارزشمندی در این مورد به دست می دهد. در دستوراتی که برای راهبان تعیین نموده است، وی به توضیح در مورد اشباح و تصورات می پردازد که عبارت از مخاطراتی است که برای آنان که در خلوت به نیایش و روزه می پردازند، رخ می دهد. او اخطار می کند که شیطان با زیرکی خاصی خود را به گونه ای نهان می دارد که انسانهای درستکار را به ورطه انحراف می کشاند. البته شیطان، صدای خود ناخودآگاه راهب است که در شورش علیه فشار مجبرانه طبیعتش اظهار شده است. تعدادی عبارات از این کتاب نسبتا نادر ارائه می کنم(پاورقی40 کتاب) این عبارات به روشنی فراوان نشان می دهند که ناخودآگاه چگونه از لحظا سیستماتیک تحت فشار و تنزل ارزش قرار داشت:

در بعضی اوقات هیچ انسانی را نمی بینیم اما با این حال صدای فعالیت شیطانها توسط ما شنیده می شود و مانند آوازی است که به بلندی خوانده می شود و گاهی نیز کلماتی از متون مقدس می شنویم، درست مانند آنکه یک انسان زنده آنها را تکرار می نماید و دقیقا مثل کلماتی که اگر شخصی در حال قرائت کتابی باشد، می شنود